به جرات می توان گفت که هر جمله ذيل عصاره نظريات روانشناسی و حاصل تراکم انديشه های آدمی طی تاريخ است. پس جای دارد که هر سخن به دقت بررسی و در آن تعمق شود. اما اين تدبر را شما انجام دهيد. راستی شما در مورد اين سخنان چه فکر می کنيد؟
کنفوسيوس:
به جای آنکه به تاريکی لعنت بفرستيد يک شمع روشن کنيد
ونيس لومباردي:
بردن همه چيزنيست اما تلاش براي بردن چرا
مثل آلمانی:
افتادن در گل و لای ننگ نیست، ننگ در اين است که آنجا بمانی .
فلوبر:
خوشبختی ، يعنی هماهنگی با حوادث روزگار .
سارنف:
داشتن پشتکار ، تفاوت ظريف بين شکست و کاميابی است.
لاوسن:
وقتی آنچه داريم می بخشيم، آنچه نيازمند آنيم دريافت خواهيم کرد.
ارسطو:
عاقل آنچه را که می داند ، نمی گويد ولی آنچه را که می گويد ، می داند.
ابوالعلا:
بايد از بدی کردن بيشتر بترسيم تا بدی ديدن.
منتسکيو:
انسان همچون رودخانه است ، هرچه عميقتر باشد آرام تر و متواضع تر است .
پرمودا باترا:
مشکلات خود را بر ماسه ها بنويسيد و موفقيت هايتان را بر سنگ مرمر .
اپيکور:
کسی که از هيچ چيز کوچکی خوشحال نمی شود ، هيچگاه خوشبخت نخواهد شد.
بــــــه خاطر بسپارامروز همان فردایی استکه دیــــروز نگــــرانآنبودی
