جمله معروفی هست که می گوید: «حمایت افراطی درماندگی می آموزد» ، به این مفهوم وقتی شما بیشتر از مسئولیت خود به عهده می گیرید، همسرتان را به سمتی سوق می دهید که از زیر بار مسئولیت، شانه خالی کند.
سابقه بی مسئولیتی او از 4 سال قبل از ازدواج برای شما کاملا آشکار بوده است. و از همان وقت شما به همسر آینده اتان عملا آموزش داده اید، که من هستم و شما می توانید بی خیال و بی مسئولیت به زندگی خود ادامه دهید. (با کمکهای مالی خودتان).
کاری که به صورت کاربردی می تواند به شما کمک کند این است که نقش اقتصادی خود را به مرور و خیلی با ظرافت کاهش دهید. لازم نیست که مستقیما به او بگویید که قصد کار کردن ندارید. اما نباید عملا هزینه های زندگی را تامین کنید.
من می دانم که شما به صورت افراطی تمایل به انجام مسئولیت های اقتصادی در خانه دارید، لیکن این را باید بدانید که تا وقتی شما بار اقتصادی خانواده را به دوش می کشید، ایشان هم از خود تلاشی نشان نخواهد داد.
اما برای انجام چنین مسئله ای شما ابتدا باید از ترس های موهوم آزاد شوید.
البته شما می توانید کاملا ذلیلانه و یک طرفه این زندگی را اداره کنید و هر روز کوتاه بیایید و زمینه استثمار خودتان را به شوهرتان بدهید، اما این به نفع زندگی و حتی شوهرتان نیست. شما مسئول انتخابهای زندگیتان هستید. همینطور که شوهرتان را انتخاب کردید، هم اکنون روش زندگی با شوهرتان را نیز انتخاب می کنید ، پس بهتر است که به شیوه درست با او برخورد کنید اگرچه ممکن است او خوشش نیاید. روش درست اینست که به اندازه سهم خود در زندگی تلاش کنید.
اگر بتوانید او را مجاب کنید حضورا به جلسات مشاوره خانواده ببرید مفید است.
خلاصه و نتیجه گیری:
یکم: ابتدا باید ترس از دست دادن این زندگی را از سر خود بیرون کنید تا شهامت درست زندگی کردن را پیدا کنید. و گرنه همیشه باید در این زندگی باج دهید تا همسرتان بی مسئولیت نسبت به زندگی باقی بماند.
دوم: برای او کاملا شفاف ، قاطع و مودبانه روشن کن که مسئولیت تامین مالی زندگی به عهده اوست. و فقط وقتی شما حاضر به کمک مالی به او هستید که او هم گامی را بردارد. به او بگو حاضرید به میزان فعالیت های مالی او و تامین مخارج، شما هم به او کمک کنید، لیکن اگر فعالیت های خود را کاهش دهد، شما نمی توانید سهم او را نیز به عهده بگیرید.
سوم: تا وقتی به این فکر باشید که به هر قیمتی، فقط این زندگی را ادامه دهید ، همسرتان نیز از این وضعت سوء استفاده می کند. شما باید محکم شده و نقش خود را به شدت کم کنید. و با کمبودهای احتمالی کنار بیایید. حتی گاهی نیاز هست که فشارت را با او از طریق مراجع قانونی بیشتر کنید.
برای کسی که بی مسئولیت هست بهترین عمل اینست که اطرافیان او را به انجام مسئولیت وادار کنند.
پاسخ کد 0731 تاریخ 8/6/1388
با سلام و عرض ادب و احترام به شما مراجع گرامی
درک می کنم کهاین وضعیت چقدر روی شما تاثیر منفی داشته است و برای شما دلسردی ایجاد کرده است. شما لطفا برای مقابله با وضیعت پیش آمده به نکات ذیل توجه فرمایید:
یکم:
بر خودتان مسلط باشید تا بتوانید با خونسردی به بهترین شیوه این مشکل را مدیریت کنید. وقتی عصبی باشید و احساس فشار کنید ممکن است رفتاری غیر منطقی نشان دهید و نتوانید به خوبی اوضاع را تغییر دهید.
دوم:
خیلی زود قضاوت نکنید. تصور نکنید که همه چیز در زندگی شما پایان یافته و مشکل همسرتان به معنی عدم احساس او به شماست. بلکه این را به حساب ضعف همسرت بگذار که باید به او کمک کنید تا جلوی لغزش خودش را بگیرد.
سوم:
با او بسیار شفاف، قاطع و جدی صحبت کن، لیکن باید مودبانه، محترمانه و دوستانه باشد. هنگام گفتگو با او به هیچ وجه از زبان خشونت، درگیری و ... استفاده نکن.
برای او تصریح کن که به هیچ وجه نمی توانی بی تعهدی او را تحمل کنی، و مسئولیت حفظ این زندگی با اوست. به او بگو حاضری که بهش کمک کنی تا از این لغزش که در آن قرار گرفته است بیرون بیاید.
خیلی او را تحویل نگیر، کوتاه نیا، اما با او فحاشی و دعوا و اخم راه نینداز. کم کردن کمک مالی اقدام مفیدی بوده است که انجام داده اید، اما این مسئله را برایش فاش نساز و به صورت تلویحی و ملایم نقش اقتصادی خود را کاهش بده.
چهارم:
سعی کن همبستگی درون خانوادگی را با برنامه هایی افزایش دهید. زمینه با هم بودن را بیشتر کنید. ارتباطات فامیلی ، میهمانی، پارک رفتن، سینما رفتن و ... را بیشتر کنید.
تا جایی که ممکن است حضور خودتان در خانواده پر رنگ تر باشد.
پنجم:
قول او را مبنی بر رها کردن این مسئله بپذیر و به او نشان بده که باز هم می توانی به او اعتماد کنی و از خطایش بگذری. سعی کن به او اعتماد به نفس بدهی و به او گوشزد کنی که قوی هست و می تواند از چنین چاله ای درآید. مرتب نقاط ضعفش را بهش یادآوری نکن و او را در نظرش یک فرد هوسباز ضعیف جلوه نده. او برای تغییر خودش نیاز هست که خودش را قوی بداند.
به او بگو باور داری که بتواند از این وضعیت خارج شود و حاضری به هر ترتیب در کنارش باشی و به او کمک کنی.
ششم:
برای اینکه بتوانی نقش خود را در بند پنجم قوی ایفا کنی، باید دست از تجسس ،پلیس بازی و تفحص برداری. به موبایلش سرک نکش، جیب هایش را نگرد، او را تعقیب نکن و مرتب به او زنگ نزن و با دلهره با او صحبت نکن.
به او بگو او مسئولیت اعمالش را دارد. و باید برای زندگی خویشتنداری بیشتری از خود نشان دهد. و شما حاضر نیستی نقش پلیس بازی کنی. و او هم باید نقش منفی خود را ترک کند و متعهدانه در کنار شما و برای دخترتان انرژی بگذارد. به او تاکید کن که شما و دخترتان خیلی بیشتر از هرکس دیگر نیاز دارید که در کنارتان باشد.
هفتم:
از او بخواه که به اتفاق هم به جلسات حضوری مشاوره بروید تا از این تنگنا زندگی هم عبور کنید.
خلاصه و نتیجه گیری:
دقت کنید فقط با داشتن آرامش و خویشتنداری می توانید بر اوضاع کنترل داشته باشید. لذا بسیار محترمانه و مودبانه ، اما در عین حال قاطع و شفاف از او بخواهید این مسئله را کنار بگذارد و برای کمک از مشاور خانواده کمک بگیرد. به او بگویید که شما مانند قبل دچار خطا نخواهید شد (مسئله اقدام به خواستگاری کردن) و تحمل چنین مسائلی را در زندگی نخواهید کرد.
دست از تجسس بردارید و ارتباطات و همبستگی درون خانواده ای را شدت بدهید. کمک مالی خود را به صورت ظریف کم می کنید اما زمینه گفتگو بدون دعوا و درگیری را زیاد می کنید. و مرتب نیاز دخترتان و خودتان را به وجودش مورد تاکید قرار دهید. او باید بداند چقدر خانواده به او دلبستگی دارد و به او ناز دارد.
پاسخ كد 1367تاريخ 16/6/1388
با سلام و عرض ادب و احترام
متاسفانه همانطور كه اشاره كرده ايد اعتياد ويرانگري هست. رشد تدريجي اين مشكل و قطور شدن درخت تنومد احساسات ،قدرت قطع آن را از شما گرفته است.
شما اشاره به ترك وطن، ورزش، كار و ... .براي فراموشي اين مسئله كرده ايد. كه واقعا راه حلهاي خوبي هست. اما فرموده ايد كه فايده اي نداشته است.
وضعيت شما اكنون شبيه كسي هست كه درد آپانديس او را گرفته است و هر لحظه احتمال تركيدن آن و فوت وجود دارد.(اين مثال را بيشتر مي پسندم تا مثال تونلي كه دو طرفش مسدود است.)
خب چاره چيست؟
همانطور كه يك فردي با آپانديس حاد با دارو هاي خوراكي درمان نمي شود و نياز به جراحي دارد. همانطور كه يك معتاد پيشرفته با نصيحت و .... درمان نمي شود. مشكل شما هم به يك جسارت در حد جراحي نياز دارد.
در واقع شما بايد اقدام به قطع پل كنيد. يك جراحي خطرناك و سريع....
متاسفانه چون دقيقا نحوه و ميزان ارتباط و راههاي ارتباطي را نگفته ايد من به طور كلي اشاره مي كنم و شما بايد متناسب با راههاي ارتباطي اتان اقدام كنيد.
يكم:
راههاي ارتباطتون را شناسايي كنيد.
مثلا: تلفن، محل كار، ميهماني، ايميل، مكاتبه، قرار حضوري و ....
پس از آن، ارتباط را از ريشه در بياوريد و تخريب كنيد،نه اينكه از ساقه قطع كنيد. مثلا در مثالهاي بالا:
-واگذار و فروش تلفن همراه. (نه اينكه شماره همراه خود را عوض كنيد،كلا بدون تلفن همراه باشيد)
-از كار خود استعفاء دهيد يا حداقل براي مدت زيادي مثل 6 ماه تا يكسال مرخصي بلند مدت بگيريد.
-به هر بهانه اي به محل مهماني يا جايي كه امكان ارتباط مي دهيد، نرويد.
-سعي كنيد كامپيوتر خود را بفروشيد. يا حداقل اينترنت خود را قطع كنيد.
-و به هر حال هر گونه ارتباط را قبل از شروع يعني قبل از نقطه آغاز بايد قطع كنيد. نه اينكه وسيله و راه ارتباطي باشد و شما بخواهيد ميانه راه برگرديد.
دوم:
نكته مهم اينست كه يكبار براي هميشه بايد اين ارتباط را قبل از انجام بند يك تخريب كنيد. به اين منظور بايد طي يك تماس تلفني با جسارت فراوان او را تهديد كنيد و او را متهم كنيد كه قصد اغفال شما را كرده است و هم اكنون همسر شما به اين مسئله شك كرده و پي برده است و قصد دارد كه هم آبروي آنها را ببرد و هم زندگيشان را به آتش بكشاند.، تهديد شما بايد بسيار بي رحمانه ، قاطعانه و كوتاه باشد. نبايد توضيحات اضافي و دلسوزانه در آن مستتر باشد. شما بايد در چند جمله بسيار كوتاه ترس و اضطراب سنگيني را بر او حاكم كنيد. 2 فايده دارد:
الف) اين جراحي موجب مي شود كه او هم از ترس آبرو و جان و زندگي خود عقب بكشد.
ب) به خاطر اين عمل ، حتي اگر در دفعات بعد وسوسه هم بشويد، نمي توانيد به راحتي برگرديد.
سوم:
جايگزين كردن هدفهاي واقعي،قابل دسترس و عالي در زندگي فردي به نحوي كه اين خلاء احساسي شما پر شود.
هم اكنون بالاترين قله اي كه در ذهنتان هست، يك مرداب متعفني هست كه زندگي دنيا و آخرتتون را تهديد مي كند. بدون جايگزين كردن هدفي واقعي و قابل دسترس نمي توانيد اين خلا را تكميل كنيد.
به اين منظور نياز هست كه حتما با يك مشاور مجرب به صورت حضوري مشاوره داشته باشيد و در طي جلساتي شخصيت و معناي زندگي شما ارتقاء يابد و انتخابهاي عالي جايگزين وضعيت فعلي شما شود. اگر در تهران هستيد من چنين مشاور حاذق و قوي را مي شناسم كه مي تواند در ترميم حفره شخصيتي شما به شما كمك كند.(از طريق ارتباط با ما و با همين كد 13501 به من اطلاع دهيد.)
خلاصه و نتيجه گيري:
نياز به جراحي داريد يعني كانالهاي ارتباطي را قبل از شروع مسدود كنيد (نه از ميانه راه)، همچنين تهديد و ارعاب قوي و بيرحمانه قبل از قطع ارتباط ضروري هست. در نهايت جايگزين كردن اهداف قابل دسترس و عالي و دلگرم كننده و بازنگري در شخصيتتان و كمك گرفتناز يك مشاور مجرب و به صورت حضوري اجتناب ناپذير است.
پاسخ كد 021 تاريخ 16/6/1368
با سلام و عرض ادب و احترام
به عكس سئوال طولاني شما، جواب اين سئوال ساده و كوتاه هست و متاسفانه مشكل رايجي هم هست.
معمولا در سنين جواني با رشد خصوصيات عاطفي و رمانتيك جوانان ، مسائلي در احساسات و رفتار جوان پيش مي آيد كه بسته به شرايط او متفاوت است.
گاهي اين انرژي هاي رمانتيك و عاطفي روي جنس مخالف سرمايه گذاري مي شود و در صدد ارتباط عاطفي با يك دختر (يا پسر ) بر مي آيند،گاهي هم به صورت مبهم و گنگ در ارتباط با همجنس شكل مي گيرد.
اما گفته شما درست است. هر ارتباط با همجنسي به مسائل سكسي نمي انجامد و در بسياري موارد در سطح ارتباط هاي احساسي ذهني يا تخيلي شكل مي گيرد.
پس انرژي اصلي از نيرو و غرايز جواني سرچشمه مي گيرد، ليكن به خاطر اينكه شما فرد خويشتندار و قوي هستيد و خوب تربيت شده ايد و با اراده هستيد توانسته ايد به خوبي اين انرژي را تا كنون در رفتار كنترل كنيد ،اما در احساس شما هنوز جريان دارد
